
Dina sing tak liwati pancen abot, krasa suwe lan gawe ati nelangsa. Nanging bareng kabeh wis kulina banjur nemu hikmah sing pancen wis ditetepake Alloh marang titahe. Rasa tresna marang bojo, rasa tresna marang anak sansaya tambah, nilpun saben dina, yen krungu suarane bojo, anak rasanya mak nyus....... kaya Bondan.
Saben dina Jumuah aku mulih Karanganyar-Solo numpak kreta 'Senja Utama', dina Setu tekan prapatan Papahan-Karanganyar banjur ditunggu bojo lan anak wedokku sing prei sekolahe..... wah wah wah pancen nikmat yen mengkono kuwi, sanajan mengko Minggu sore kudu budal maneh menyang Jakarta.
4 komentar:
bingung maksudnya...pindah kerja ke jakarta ya mas? so tiap wiken PP ke jkt-solo? bener ga yach ngartiinnya??? ;)
bener mbak, aku tiap jumat pulang Solo, Minggu sore udah berangkat lagi ke jakarta. Capeeeeeeeek!!!!!
Kok garwa kaleh putra putrinipun mboten nderek mawon? menawi panjengan ten sby mungkin radi sekeca, amargi airasia kadang langkung murah tinimbang kreta.
Yoganipun yuswone pinten pakdhe ?
menawi mpun ageng, kulo tumut daftar nggih ?
Posting Komentar