Ora bisa diselaki saben-saben apa wae sing ono neng ngalam ndonya iki mesthi obah mesthi owah. Tetanduran sing maune mung wiji banjur tukhul ngremboka sansaya suwe sansaya gedhe ing tundone banjur mati. Kewan sing maune lagi lair dadi gedhe-kawin-manak banjur mati utawa dipateni kanggo keperluane manungsa.Nanging sedulur coba wespadakna, wit gedhang kae yen isih cilik banjur dipancas nganggo arit bakal tukhul maneh. Debog bakal mati menawa uwis menehi gedhang utawa ngasilake uwah sing legi lan mupangati marang manungsa. Debog utawa wit gedhang bisa kanggo jejeran wayang kulit, kanggo lambaran kembang ing bokor kanggo matenan, disuwir-suwir cilik bisa kanggo tali tempe dele tradisional, dirajang alus bisa kanggo pakan sapi. Gedhang utawa wohe....... wah ora usah dirembug kanggo criping, didhahar langsung, digodhog, dimasak kolak, nagosari, apolo sidang, es pisang ijo lan liya-liyane. Godhonge.. kanggo mbuntel-mbuntel umpamane arem-arem, nagasari, bothok rasane dadi luwih enak lan gurih.
Saiki coba awakke dhewe, wis aweh manpangat apa marang sepadha-padha, utawa malah gawe kapitunan mungwing sesami? Awaki iki tetap bakal obah-owah, ning obah lan owahe awaki iki tumuju marang kabecikan utawa tumuju marang ala.
0 komentar:
Posting Komentar