3.26.2019

Gereh Pawehan

Mak klunthing suwarane notifikasi ing aplikasi wotsaf-ku, paring pawartos yen ana kabar sing nembe mlebu neng handphoneku.

Tak bukak kuncine layar, sun dudul icon wotsaf. Jebul ana rembugan saka kanca sing durung nate ketemu.

"Pak, pangapunten. Napa jenengan remen dhahar gereh? Ngapunten saestu lho Pak." Ngono kandane.

Banjur tak jawab, "Aku ki lelaki sing paling doyan gereh, lha eneng apa?". "Ngeten Pak, kula niku niyat caos gereh teng jenengan, nyuwun alamat komplit griya napa kantor mangek gereh kula kirim."

"Lha aku kudu bayar pira? Nggak papa aku bayar wae, pancen aku ki penggemar gereh sing asine ekstreme."

"Mboten sah pak, niki sampun kula niyataken kangge jenengan".

"Yen aku mengko tuman piye? Apa arep mbok sampluk kaya nggon medsos kae?"

"Mboten lah Pak, nggih mangke mundhut mawaon menawi tuman....hehehehe."

Alhamdulillah, mugi gerehe asin tur nyehatke awak. Piye Lur, sliramu doyan gereh sing ekstreme nggak...?
Share:
Read More

8.18.2016

Kelemon

Mumpung ana gratisan aku tak nderek priksa kesarasan. Driji tengah tangan tengen sinuduk dom nganti metu getihe, ngunjal napas nahan rasa supaya drijine ora lara...
Lengen tengen den agemi sabuk njur dikompa kanggo nanda rah sih obah-obah. Cinathet ing dluwang sak suwek kang tinulis jenengku "SAMSURI". Tekanan darah, gula darah sajake angkane wis ora patia lumrah...
Sepatu lan kaos sikil den copot, dompet lan talipun gegem pun selehake, banjur kaaturan Munggah ing timbangan kang sinambung ing micro komputer. Isin aku ditakoni bobot awak, umur lan dhuwurku.... Tak pikir aku meh ditumbasne kaos lan sepatu, jebul dilebokne neng catetanku...
Ing wusana saka komputer alit iku banjur njedhul dluwang roll kang tinulis bobot, umur, dhuwur, lemak lan katrangan liyane magepokan karo awak Iki...
Angka kang kaserat njur dibunderi lan aku diparingi tutur, "Pak, jenengan KELEMON....!!!"
Ukara Iki wis asring keprungu saka sliramu... Iyaa kaamuu... Halah, mosok mung ngguyu ta. Iyaa kaamuu yang lagi baca tulisan ku....
Share:
Read More

3.24.2016

Jengkol Gerih

Wengi iku meneri malem Kemis. Lehku turu sajak kurang jenak amarga sesuk kudu mancal gaweyan sing kaemban ing Pekanbaru. Jam papat isuk alarm ing hapeku muni, nggugah turuku sing rinasa nembe sak leran.

Alhamdulillah taksih pinaringan umur dening Allah, mugiya berkah lan bisa asung kesaenan mring sesamining agesang. Tangi banjur nyandhak banyu putih ing pinggire kasur, sak botol entek kanggo nyonggo awak sing wis wiwit tuwek.

Sakwuse Subuhan, gaweyan wus katon ngawe-awe. Tak sawang ruangan kanggo pasamuan para tamu wis katon resik edi peni nadyan lampune isih mati. Laptop sun uripke banjur nyithak layang-layang kang kudu disumadiyaake.

Tan rinasa jebul wus mancik jam rolas awan, kamangka aku durung sarapan. Bismillah, niat insung pasa muga tinampa sing Kuwasa. Jam setengah lima pasumuwan wus katon rampung, bubar Maghrib ana kanca sing ngajak buka ana ing njaba. Sega Padang dadi klangenan, jengkol gerih kanggo lawuhe... Masya Allah, rasane asin tur nglawuhi... Manyusss...
Share:
Read More

4.15.2015

Kapang

Sak wetawis wekdal mboten nyerat mawi basa jawi, raos kapang mlebet sak jroning ati. Panci radi ribet menawi sampun kulinten mawa basa nasiyonal lajeng wangsul malih migunaaken basa jawi. Ananging supados saged nderek nguri-uri kabudayan jawi, keparenga kawula awit malih nyerat.

Ing salejengipun, sugeng rawuh monggo pun waos kanthi mardu merdikaning penggalih, mbok menawi wonten ingkang sae sedaya wau saking Allah lan ingkang lepat saking kawula piyambak. Pramila nyuwus sih gunging pangaksami ingkang kathah.

Samsuri bin Hardi Sukarno
PIN : 2288A836
Share:
Read More

12.11.2013

Pelem Impen

Saben budhal Maghriban ing Mejid Sudirman Denpasar, aku asring ngliwati warung kang dodolan maneka warna woh-wohan. Ana semangka, kates, gedhang lan wayah saiki uga dodolan pelem. Nyawang pelem iku banjur kelingan jaman cilikanku biyen, senenge mlinthenge pelem nggone Pakdhe Jinto neng ngarep omah. Yen konangan banjur didukani lan diuyak-uyak.... Owalah le le, koq ya ngono lelakone.
Nanging saiki, jamane wis maju tur aku ya wis cekel gawe dadi yen kanggo tuku pelem we ya kuwat lah insya Allah. Rasa pengin sing wus ndesek, kaya-kaya idu iki ngeces (ngidham ya'e) mbayangake rasane pelem kang legi. Unen-unene wong tuwa kae jare 'pelem ki enak yen mateng ati le'.
Bakda Maghrib aku ora mulih nanging nunggu wayah Isya' pisan, lha wong kost-e rada adoh ben ngirit bengsin ta. Neng plataran mejid kang amba, aku golek panggonan sing kepenak, blekberi lan alat sing disupelke kuping tak tokne saka tasku banjur aku nelpun bojoku, 'Dik, aku tak tuku pelem ya koq rasane pengine eram-eram'. 'Monggo mas mboten napa-napa'. Wangsulane bojoku. Alhamdulillah wis entuk palilah.
Bubar sholat Isya' aku liwat dalan iku maneh, owalah pancen durung rejeki lha koq warunge wis tutup..... Alhamdulillah duwite wutuh. Pelem......pelem......nyedhaka mrene....
Share:
Read More

12.10.2013

Pengin Kuru

Durung suwe iki, bojoku nyuwun dipundhutke timbangan. 'Mas, mbok tumbas timbangan sing kaya neng Puskesmas kae to mas'. Mengkona iku penyuwune nalika senggang rikala wanci sore.
Aneh rasane koq kadingaren duwe penyuwunan ara sa'baene. Deg-degan atiku banjur tak takoni, 'Dik, koq penyuwune aneh ta, lha apa ngidham pa?'. 'Mboten mas, kan kula nggih pingin kuru kados rencang-rencang nika'. 'Menawi nyawang wong kuru koq kadose enthing le nggawa awak ngoten lho'. Alesane bojoku sajak  tenan-tenana.
Durung kelakon anggone tuku timbagan, lha koq diete wis diawiti. Yen wayah esuk dijak maem bareng mung kersa ngancani thok ning ora gelem melu maem, yen wanci awan maem sega mung sak pucuk enthong, sayure sing kepara akeh, wektu sore maeme ya mung sethithik lan yen wis bakda Isya' ora kersa dhahar apa-apa maneh..... Masya Allah 'Perjuangan' tenan iki.
Ora tega nyawang kahanan kang kaya ngono, banjur aku budhal neng Mall tumbas timbangan sing kaya neng Puskesmas kae, tak goleke sing cukup ya ora kelarangen ning ya ora murah banget supaya bisa nyenengke bojo lan isa kanggo tanda tresna. Ibarat wong saiki ngono jarene menehi 'Supot' ngono kuwi.
Ing nalikane timbangan wus tekan ngomah banjur tak aturake marang bojoku (sing tak tresnani), 'Alhamdulillah mas, matur nuwun sanget'. Disalami tanganku banjur diambung tanda matur nuwun wis dipundhutke penyuwune. Ora sranta, timbangan banjur dibukak kerduse, diselehake ing jobin sing leter, munggah mak clingkrik, jarum timbangan muter nduhake angka 55 (seket lima) kilo. Pasuryan sing mau katon ayu putih dumadakan dadi rada abang ireng sajak kaya bar weruh memedi. 'Eneng apa ta dik koq katos sluntrut ngono?' pitakonku. 'Niki lho mas, mosok pun direwangi diet, ngurang-urangi le maem koq ya mung mudun 2 kilo'. Ature bojoku.
Kanggo nambani kuciwaning atine bojoku, tetep menehi 'Supot' uga kanggo wujud tresnaku marang bojo, tak kandani, 'Dik, kuru utawa lemu...... Aku tetep tresna sliramu...' Gubrak!!!

Share:
Read More

6.04.2012

Toya Legen Gendhis Jawi

Nglampahi gesang ing ndusun saestu kathah samukawis ingkang ngangeni. Rikala taksih alit ngantos meh kelas kalih SMP, kula nderek gesang sareng Bapak-Simbok, Pak Tuwa (mbah kakung) lan Mbok Tuwa (mbah putri). Pak Tuwa pedamelanipan deres wit klapa ingkang saperlu kapendet legenipun kangge damel gendhis jawi.
Legen punika tlutuh manggar (kembang klapa) ingkang raosipun manis, miturut aturipun tiyang sepuh legen mekaten saged kangge jampi watuk. Pramila para wayahipun Pak Tuwa saestu remen ngunjuk legen punika kalebet kawula. Malah asring reka-reka watuk supados pun paringi taya legen ingkang raosipun tetep ngangeni ngantos sapunika.
Menewi legen sampun kaklempakaken dados sakwali lajeng pun godhog ngantos kenthel lan werninipun sampun dados kuning, ingkang saklajengipun dipun cithak mawi bathok klapa ingkang sampun pun bolongi ngandhapipun lan katutup godhong awar-awar. Sak sampunipun asrep bathok kawalik lan pun sebul saking bolongan ing ngandhap punika, gula lepasa sking bathok lajeng pun pepe ngantos saestu garing.
Gendhis jawi pun sade wonten peken lajeng pun tumbasaken uwos kangge paring tedhi sakulawarga kanthi lawuh ingkang prasaja nanging saestu eco, nggetihi lan paring kekiyatan ingkang cekap kangge makarya ing saben dina.
Share:
Read More

5.31.2012

Golek Wah Entuk Wo

Yen pinuju dewekan banjur kelingan nalika isih sekolah ing EseMA ndhisik. Jenenge cah enom keladuk wani kurang duga, gonyak-ganyuk nglelingsemi durung duwe suba sita lan pikirane durung genep.
Wong ndesa Munggung, Karangdowo, Klaten ing watesing Kabupaten Klaten iring wetan sing sejangkah maneh mlebu Kabupaten Sukoharjo koq banjur sekolah neng kutha Klaten penere SMAN 1 Klaten. Weruh para kanca sing dasare wus sugih pada budhal sekolah nitih brong pit (sepeda motor/uduk) koq banjur tuwuh krentek ing jroning ati, wah ebo penake tur gagah yen aku ya numpak uduk ngono kuwi.
Dina Setu sore aku wus nyangking tas rangsel kluwuk, nganggo kaos oblong lethek, sandal jepit banjur ngadang bis kang tumuju Pedan ing saperlu mulih Munggung, Karangdowo lan mantep jroning ati bakal matur bapak nyuwun dipundhutke uduk. Udakara rong jam aku wis tekan ing omah gedhe tuwa sing durung dijobin opo maneh tegel lan keramik.
Ora sranta aku matur Bapak kang wis katon sepuh ngluwihi yuswane amarga rekasaning nyambut gawe, 'Pak, mbok kula dipundhutke uduk ben kaya kanca-kanca kae.' Bapak ngunjal ambegan sawetara banjur ngendika kanthi alon-alon kaya-kaya ngerti yen sing diadhepi bocah enom sing lagi murup. 'Le, ojo seneng golek wah ning pungkase wo.' Ora mudeng karepe Bapak sakjane aku, mung ndomblong, nanging Bapak banjur bacutake rembug, "lire mengkene Le, yen awakmu numpak uduk akeh wong padha alok wah elok ya anake Pak Hardi wis numpak uduk, ning bareng ngerti asal-usule uduk saka utangan banjur ngomong, wo....jebul utangan ta.'
Jleger!!! kaya bledheg nyamber-nyamber ing mangsa kesanga. Alhamdulillah, aku duwe Bapak kados jenengan. Nadya tetep ngebis nanging aku mongkok.
Share:
Read More

5.30.2012

Dielingke


Durung jenak anggonku lungguh ing kursi kantor, sakwise sewengi nglakoni turu ing sak ndhuwure kreta Senja Solo kang ngeterke awak iki tumuju kutha Jakarta. Suwara ringtone ing hape sajak ngaru-ara, tak pandeng ing kacane hape tinulis ’Ummi Sayang’ pratanda yen sisihanku butuh mring aku. ’Ana apa dik? Koq sajak wigati, isih isuk tur nembe pisah koq wis kangen?’ mengkono pitakonku. Karo sajak sedih, sliramu banjur matur, ’Mas, Bapak dhawar saka gendheng langgar!!!’.  ’Innalillahi, wis ndang diplayokke neng griya sakit wae.’
Ora sawetara suwe, suwara hape muni maneh nadyan namung sedela kang asung pratanda yen ana sedulur sing paring warta kanthi ngirim pesen cekak (SMS). Tak bukak isi pesen sing pranyata saka adhi lanang Klaten sing surasane gawe geter uga. ’Mas, wektu iki Bapak, Nyemek (adhi wadonku), Sabriana lan Zakka (ponakan) lagi gering, wis telung ndina ora bisa tangi.” Innalillahi...
Astaghfirullah, sun sedhot jero ambegan nganti katon kebak ing jaja, sun bucal kanthi alus binarung istighfar tan kendhat. Tak unggahke lan tak udhunake, tak petani awak iki mbok menawa isih akeh penggawe ala mring sepada-pada utawa ngibadah sing ora nggenah.
Sun puji Gusti Alloh bareng wus ketemu underaning perkara, wus telung ndina iki anggonku maca kitab suci Alquran kurang setiti, sholat wengi rada lali. Alloh, nyuwun sih gunging pangaksami, astaghfirullah....astaghfirullah...astaghfirullah...
Share:
Read More

2.02.2011

PR Basa Jawa

Jam 18.04 rampung anggonku futsal neng Kenari Mas. Motor silihan sing tak tumpaki banjur tak untir nganti bengok-bengok supaya bisa tekan kantor maneh lan isih keduman Maghriban. Alhamdulillah jam 18.20 wis tekan kantor ing tlatah Senen, Jakarta Pusat. Maghriban dhisik neng musholla cuilik kantor isih entuk jama'ah bareng Fitri arek Bagian Logistik.
Bubar sholat, komputer tak uripke, ndelengi laporan wulan sing durung rampung. Alhamdulillah ana sawijining cabang sing awan mau nggandhul, saiki wis isa dirampungi. Telipun gegem sing isih neng tas futsalku njerit-njerit, menehi pratanda menawa ana pawongan sing pengin ngendikan marang aku. Kewaca neng layare N2116 lawas jeneng sing tansah dadi gantilanku....'Ummi Sayangku' wah... bojoku nelpun iki.
Keprungu swara ing talipun saka Karanganyar-Solo ...'Bi, ajari gawe PR.' Anakku lanang sing nembe kelas papat SD nyuwun diwuruki gawe PR. 'PR apa nak?' pitakonku marang deweke. 'Gawe surat ijin ora mlebu sekolah amarga sakit ning nganggo Basa Jawa.' Gubrak!!!!
Tak awiti gawe layang idi kanthi ndekte anakku lanang. 'Katur dumateng bla.bla.bla......' alhamdulillah rampung, sanajan akeh ukara sing anakku durung ngerti karepe, nanging PR-e wis rampung. Kapan aku bisa kumpul banjur muruki sakabehing kabecikan marang kulawargaku.... Allohu Akbar.
Share:
Read More