Pengin Kuru

Durung suwe iki, bojoku nyuwun dipundhutke timbangan. 'Mas, mbok tumbas timbangan sing kaya neng Puskesmas kae to mas'. Mengkona iku penyuwune nalika senggang rikala wanci sore.

Aneh rasane koq kadingaren duwe penyuwunan ara sa'baene. Deg-degan atiku banjur tak takoni, 'Dik, koq penyuwune aneh ta, lha apa ngidham pa?'. 'Mboten mas, kan kula nggih pingin kuru kados rencang-rencang nika'. 'Menawi nyawang wong kuru koq kadose enthing le nggawa awak ngoten lho'. Alesane bojoku sajak  tenan-tenana.

Durung kelakon anggone tuku timbagan, lha koq diete wis diawiti. Yen wayah esuk dijak maem bareng mung kersa ngancani thok ning ora gelem melu maem, yen wanci awan maem sega mung sak pucuk enthong, sayure sing kepara akeh, wektu sore maeme ya mung sethithik lan yen wis bakda Isya' ora kersa dhahar apa-apa maneh..... Masya Allah 'Perjuangan' tenan iki.

Ora tega nyawang kahanan kang kaya ngono, banjur aku budhal neng Mall tumbas timbangan sing kaya neng Puskesmas kae, tak goleke sing cukup ya ora kelarangen ning ya ora murah banget supaya bisa nyenengke bojo lan isa kanggo tanda tresna. Ibarat wong saiki ngono jarene menehi 'Supot' ngono kuwi.

Ing nalikane timbangan wus tekan ngomah banjur tak aturake marang bojoku (sing tak tresnani), 'Alhamdulillah mas, matur nuwun sanget'. Disalami tanganku banjur diambung tanda matur nuwun wis dipundhutke penyuwune. Ora sranta, timbangan banjur dibukak kerduse, diselehake ing jobin sing leter, munggah mak clingkrik, jarum timbangan muter nduhake angka 55 (seket lima) kilo. Pasuryan sing mau katon ayu putih dumadakan dadi rada abang ireng sajak kaya bar weruh memedi. 'Eneng apa ta dik koq katos sluntrut ngono?' pitakonku. 'Niki lho mas, mosok pun direwangi diet, ngurang-urangi le maem koq ya mung mudun 2 kilo'. Ature bojoku.

Kanggo nambani kuciwaning atine bojoku, tetep menehi 'Supot' uga kanggo wujud tresnaku marang bojo, tak kandani, 'Dik, kuru utawa lemu...... Aku tetep tresna sliramu...' Gubrak!!!